31 Οκτωβρίου 2007

από την έκθεση : "αυτή τη φορά να μην ξεχάσουμε" (... και να δράσουμε)

___να μια φωτό ενός minimal όσο και ευφάνταστου έργου... μπορούμε να διαπιστώσουμε πώς αρκεί μια απλή μετατόπιση του κλαριού του δενδρολίβανου από τον κορμό του φυτού στη θήκη ενός κοσμήματος για να γίνει η ποιητική-καλλιτεχνική μεταφορά... ευφυΐα, απλότητα και έμπνευση


... αυτό είναι ένα κοινό μυστικό που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε δημιουργικά και στη φωτογραφία... η αρχικά αυθαίρετη συνύπαρξη μες το κάδρο ασχέτων πραγμάτων ή προσώπων - με την κατάλληλη προσοχή και ισορροπία - δίνει αισθητική και νοηματική αντίθεση, που προκαλούν με τη σειρά τους την προσοχή και το αισθητήριο του θεατή...

από "Αυτή τη φορά Να μην Ξεχάσουμε" μία «καμένη» έκθεση

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

το εργο μου αρεσει , και συμφωνω με την ιδεα(η αξια του πρασινου ειναι τοσο μεγαλη οσο και η αξια ενος κοσμηματος, θα προσθετα κ μεγαλυτερη). αλλα οκ μηπως γινεσαι λιγο υπερβολικος?(καλλιτεχνικη κ ποιητικη μεταφορα?, δε νομιζω..)

Ανώνυμος είπε...

η 'καλλιτεχνικη κ ποιητικη μεταφορα' ειναι για μενα κατι που μπορει να κανει ο καθενας, εμποδιζεται ομως απο τη δηθεν συνθετοτητα που θα πρεπε να χει ενα εργο τεχνης για να εντυπωσιαζει
και τους τυφλους ακομα...
και να πουλαει αν γινεται...
εδω απλα ο δημιουργος προσπερνα ολα αυτα και με το ελαχιστο του εργο εκπλησσει οχι μ αυτο μονο που λεει μα και κυριως πως το λεει...